маахай
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [ma:xai]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠮᠠᠠᠠᠠ᠊ᠢ
- (махаи)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Бөсөөр хийсэн богино түрийтэй шаахай;
- Хэтэрхий том хөл
- шилж. Гутлын доромж нэр
- II амьт.
- Нас бие гүйцсэн эр баавгай
- Эр мазаалай.
Утга зохиолын жишээ
[засварлах]- Майжгий дурсан маахайтай хүнд хандаж хашгирав. И.С.Тургенев. Ангуучны тэмдэглэл;
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- маахай хөлтэй хүн - том хөлтэй хүн
- маахайгаа чирэх - гутлаа чирэх
- маахайгаа эргэтэл явах - гутлынхаа улыг элэгдтэл хэрэн тэнүүчлэн явж зовж зүдрэх
- шар маахай - том биетэй, эр баавгай
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]маа|хай нэр. маахайн, маахайд, маахайнаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Маахайн гадуур маахай
- Малгайн гадуур малгай
Тайлбар: ашиггүй, зохимжгүй зүйлийг илүү хэрэглэх