лус
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [lusʌ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠯᠣ᠊ᠣᠰ
- (луус)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Газар дэлхий, уул усны эзэд, лусыг Монголд морьтой хүний дүрээр зурж тахих явдал урьд үлэмжхэн байсан
- шашин. Бурхны шашны ёсны газар усанд оршигч хүн бусын амьтан
- Наймын тооны ёгт нэр.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- лусын хорлол - газар усны эздээс хүний буруу үйл ажлыг залхаасан шийтгэл
- лусын эзэд - газар усны эзэд
- хар лус - усны эзэн савдаг
- лусын дагина - а.лусын хааны охин; б.од.орон. Далайн вангийн дагуул; в.шилж. охид, хүүхнүүдийн царайлаг, үзэсгэлэнтэй нь
- лусын агь од.орон. - далайн вангийн дагуул
- лусын ордон - лусын хааны суудаг орд харш
- лусын охин - лусын хааны охин
- лусын сүм - сүсэгтэн олон лусын хааныг тахиж, бороо хур гуйж аж амьдралаа даатгахаар мөргөл хийдэг тахилгын сүм
- лусын хаан - газар дэлхийн усны эзэн
- лусын хөвгүүн од.орон. - тэнгэрийн вангийн дагуул
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]лус нэр. лусын, лусад, лусаар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]- лусыг усаар тахих - а.үр ашиггүй илүүц ажил хийх; б.хийсэн ажил явдал нь талаар болох