лавшаа
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [lafʃa:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠯᠠᠪᠰ᠊ᠢ᠊᠊ᠢᠠ
- (лабсий-а)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Нялх амьтан эхийгээ хөхөх нь хэтэрхий ховдог; навшаа
- шилж. Дэмий ярих дуртай хүн, чалчаа хүн
- яриа. Хүч чадал муутай хүн.
- II нэр.
- Хэрчсэн мах, тасалсан гурилтай шөлтэй хоол, гурилтай хоол; гийдаа, мянтууз.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- лавшаа ишиг - навшаа ишиг
- лавшаа хурга - ховдог хурга
- лавшаа өвгөн - ярианд дуртай өвгөн
- лавшаа хүүхэн - чалчаа хүүхэн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]