ир

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ir]

Үндэсний бичиг

ᠡ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷ

(ир)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Мэс, зэвсгийн юмыг зүсэх, хэрчих, огтлох, хагалах хурц зүйл
2. Юмны илтэс, нимгэн хэсэг;
3. Дур хүсэл, сонирхол

II.

Нийлмэл үг

сүхний ир - сүхний хагалах, хэрчих хурц ирмэг

хадуурын ир - хадуурын өвс зэргийг хадах хяргах этгээд

хутганы ир - хутганы огтлох, зүсэх этгээд

ир байр хуучир. - тулаанд бэлтгэх дайны жагсаал, тэргүүн эгнээний хориглолт

ир мохох - юмны ир элэгдэж муудах

ир мярах - хайч, хутга зэргийн торгон ир орох

ир харих - ир мохох

ир тохируулах - мэс зэвсэг хуруулах

ирээ идэх - хайчны дэглий чангадаж, солби нь хэтэрснээс ирээ зажлан, хайчилж болохгүй болох

торгон ир - туйлын хурц ир

ир мохох - ааг омог, зориг зүрх нь мохох

ир мятрах - ир мохох

ир нэмэх - зориг чадал нэмэх

ир харих - хүч чадал доройтож муудах

ир суух - зориг чадал нэмэгдэх

ир дарах - хорхойгоо дарах

ир орох - дур хүсэл орох

ир суух - ханалыг мэдэх болох

ир нь ханах - хорхой нь дарагдах, сэтгэл ханах

цавууны ир - наалдаа, лагшин юм

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ир нэр. *хутганы ~эн дээр байх (аюулд тулах), ирний, ирнээс, ирээр

Хоршоо үг

• ир мөр - ир болон ирийн ар этгээд
• ир чадал - ааг омог, хүч чадал

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

хутганы ирэн дээр - аюулд тулах, хүрэх

Хэвшмэл хэлц

Ил өөтэй хүн хэлсээр

Ир сайтай хутга хүрсээр

Ир гэхлээр мяраах

Ид гэхлээр долоох

Ир сайтай хутга

Эрчим сайтай дээс