зайран
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʣairaŋ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (жайиранг)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- хуучир. Тэнгэрийн зарлигийг заан дамжуулагч хэмээх сахиус;
- бөө
- Далч мэргэн, далны ясаар төлгө үзэгч;
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- зайран бөө - арван гурван чанарыг дүүргэсэн эрэгтэй бөө
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
зай|ран нэр. зайрангийн, зайранд, зайрангаас, о.тоо зайрангууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠤ᠊ᠨ
ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠳ᠋ᠣ
ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠊ᠢ
ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠢᠶᠡᠷ
ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠢᠶᠡ᠊ᠨ
ᠵᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ийн /~д /~г /~аас /~аар /~тай /~руу /~аа /~ууд
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Жодоот бөө жолоодохоо санадаг
- Зайран бөө залуулахаа санадаг
- Зайран залхууд тоотой
- Зандан хатууд тоотой
- Зайран хүний зам урт
- Айлч хүний алхаа хол