заар
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [ʣa:r]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠵ᠊ᠢ᠊ᡍᠠ᠊ᠷ
- (жигар)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Эр хүдрийн хүйсний дэргэд, арьсан дор байх тусгай булчирхайн ялгаруулдаг өвөрмөц үнэртэй бөм
- Тус бөмөөс ялгарах өвөрмөц үнэр
- Эр амьтны шинхэг, хатан үнэр; ухнын заар (ухнын шинхэг), тэхийн заар (тэхийн хурц үнэрт шинхэг
- цээр. Хулмас, хөлсний үнэр
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- заар булчирхай - эр хүдрийн хүйсний дэргэд, арьсан дор байх өвөрмөц үнэр ялгаруулдаг тусгай булчирхай
- заар үнэртэх - эр амьтны хүйсний бөм ханхлах
- заар булчирхай - хулмасны үнэр ялгаруулдаг булчирхай
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]заар нэр. заарыг, зааранд, заарнаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Заар багласан цаас задарчихавч үнэртэй
- Залуудаа учирсан амраг өтөлчихөвч хайртай
- Залуу хүний зүс
- Заар хүдрийн үнэр
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Зааргүй бэх цаасанд тогтохгүй
- Заяагүй хүн замд учрахгүй
Тайлбар: хэрэг явдал бүхэн бүгд учир шалтгаантай