жанч

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʤanʧĭ]

Үндэсний бичиг

ᠵ‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ

(жангчи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Бороонд нөмрөх ханцуйгүй нөмрөг хувцас
2. шашин. Лам нарын өмсөх хуниас гаргаж хийсэн хувцас
3. шилж. Баринтаг, боолт

II нэр.

1. Хоёр үзүүр талдаа цацагтай бүс.

Нийлмэл үг

жанч нөмрөх - нөмрөг хөдрөх

жанч өмсөх - нөмрөгөөр биеэ хулдах

цэмбэн жанч - цэмбээр хийсэн жанч

тэрмэн жанч - ноосон эдээр хийсэн нөмрөг

торгон жанч - ёнхор мяндсан эдээр хийсэн хувцас

төвд жанч - гонзгой дөрвөлжин хэлбэртэй бадтай хувцас

үнэгэн жанч - халиу булган хиазтай, шүр сувдан чимэгтэй, хар үнэгний арьс зүйж хийсэн хувцас

хамба жанч - хоргой захтай, шар торгоор хийсэн хувцас

гэсгүй жанч - шар цэмбээр хийсэн хувцас

шунлайв жанч - халзан хошоотой, шар торгон хувцас

жанч халах цээр. - лам нарын нас барахыг цээрлэн хэлэх үг, өөд болох, бурхан болох

судрын жанч - номын баринтаг

жанч тахиа амьт. - доголон ханчир гэдэг шувуу

жанч хорхой амьт. - бяцхан ялаа

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

жанч нэр. шилж. *~ халах (өөд болох), жанчийн, жан­чид, жанчаас

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

жанч халуулах - егүүтгүүлэх, хороолгох

жанч халах - (хүндэт.) хуmагт хувилгаан, лам нарын нас барахыг цээрлэн хэлэх үг, өөд болох, бурхан болох~Нэгэн өдөр санамсаргүй жанч халахад хүрвэл Та арга замаа бодоход хүрнэ (Б.Ринчен, Үүрийн туяа). ~“Яахав дээ, Цахиуртын дэлдэн хөх маарамба жанч халахад миний нэрийг шавь минь авч үлдэнэ” хэмээн өвгөн бахархаж утаа тортогноос будаг нь ялгарахаа байсан тооныг ширтэж хэвтэв (Д.Цэнджав, Алтан жүн жор).

жанч халуулах - егүүтгүүлэх, хороолгох, алах, хороох~Богдын сандан мэндэн жанч халуулсан өвгөн Цэ шанзавын заргыг арга буюу дарахад хүрнэ (Б.Ринчен, Үүрийн туяа).