жан
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʤaŋ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠶᠡᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (жийанг)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Арван тохойтой тэнцүү уртын хэмжээ
- II нэр.хуучир.
- Ялтныг занчих зэвсэг, нэг үзүүр нь өргөн, нөгөө нь нарийн, нэг метр орчим мод
- III нэр.
- Хоол амтлах хачир хольцоо, буурцгийг чанаж хатуу хөрөнгө болгон давс хольж хийнэ, бага зэрэг эхүүн бөгөөд исгэлэн давслаг амттай болгоно
- IV нэр.
- Тэмбүү яр
- V нэр.
- Хойд зүг, умар зүг.
- VI нэр.
- Данс хараа;
- шилж. Өр шир
- VII нэр.
- Байшин барилгын өрөө тасалгаа
- VIII нэр.
- Хувин сав, тогооны тавиур.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- жангийн хадаг - арван тохой урт хадаг; #Хос алд, арван чий
- жан тавих - жангаар занчих, жанлах
- жангийн буурцаг - хоолны хачир, хольц болгохоор чанасан буурцаг
- жангийн тос - хачир, найрлаганд холих тос
- жангийн хөрөнгө - исгэж хөрөнгөлсөн буурцаг
- жан яр - тэмбүү
- жантай хүн - тэмбүү өвчтэй хүн
- жангийн хөрөнгө - өрөнд хураасан эд бараа
- хоёр жан байшин - хоёр өрөөтэй байшин
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
жан нэр. жанд, жангаар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]