жавтий
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʤafti:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵᠠᠪᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ
- (жабтуи)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- шашин. Аливаа бузрыг арилгаж угаасан юм, түүнийг гүйцэтгэх шашны зан үйл;
- шилж.яриа
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- жавтий тавих - шийтгэл хүлээлгэх
- жавтий хүртэх - а.зэмлэл хүлээх; б.зодуулах
- жавтий хүртээх - буруушаан зэмлэх, шийтгэх
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
жав|тий нэр.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- жавтий тавих - шийтгэл хүлээлгэх~Хүн орогнуулсан хэргээр Гонгорыг яаманд аваачиж жавтий тавьж байгаа нь гарцаагүй.
- жавтий хүртэх - зодуулах, зэмлэл хүлээх~Батбаяр тэднийг хараад манай Сундагын гурван баатар, Тангууд багш нараас нэлээд сайн жавтий хүртэж дээ гэж инээмсэглэв (Б.Ринчен, Үүрийн туяа). ~Харин охиноос хичээл сурлагын талаар нэг ч үггүй мөртөө мөнгө нэхсэн захидал ирэх болгонд Должин эмгэн өвгөнөөсөө “Чамаас боллоо” хэмээх хатуу үгийг дуулж, жавтий хүртэх болов (Д.Самдан, Бэр).
- жавтий хүртээх - алганы амт үзүүлэх, шүүмжлэх, зодох, буруушаан зэмлэх, шийтгэх~Өвөө нь мэдээд, жавтий хүртээж байгаа нь гарцааүй.