ерөөлч

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[jцrц:lʧĭ]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ
(ирүгэлчи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

нэр.
  1. Ерөөл хэлэхдээ мэргэшсэн хүн
  2. Бэлгэ дэмбэрлийн сайхан үг хэлэх дуртай.

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

ерөөлч залуу - ерөөл хэлдэг залуу
ардын ерөөлч - ардын ерөөл, бэлгэ дэмбэрлийн үг хэлэхдээ гаргуун хүн, ерөөлд мэргэжсэн хүн

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

е|рөөлч нэр. ерөөл­чийн, ерөөлчөөр

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ  ᠶᠢ‍᠊ᠨ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ ᠳ᠋ᠣ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ ᠨᠠ᠊ᠷ

/~ийн /~д /~ийг /~өөс /~өөр /~тэй /~өө /~нар

Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

МҮТЕМҮТ Монголын Үлгэр Туульч, Ерөөлч, Магтаалчдын Үндэсний Төв

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Ховч хүн хошуугаа цусаддаг
Ерөөлч хүн хошуугаа тосоддог

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]