дэгээ
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [dege:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡᠡ᠋
- (дэгэгэ)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Юмыг өлгөж гогодох хэрэгсэл
- Бөхийн мэх
- Заль, мэх, бач, бааш
- II нэр.
- Захчин эхнэрийн хүзүүний чимэг.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- дэгээ төмөр - гогодох төмөр хэрэгсэл
- дэгээ цалам - цэцэгт ургамлын юмнаас цаламдан дэгээдэж дүүжигнэх, авирахад зохилдож дүрс хувирсан хажуугийн найлзуур
- гадуур дэгээ - зүүн, баруун хөлийг эсрэг бөхийн баруун зүүн хөлийн гадуур лав оруулж дотогш гохдон дэгээдэх
- дотуур дэгээ - зүүн, баруун хөлийн нэгийг эсрэг бөхийн хөлийн хоорондуур оруулж аль нэг хөлийг гогодон гадагш дэгээдэх
- дэгээтэй хүн - ов мэхтэй хүн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
дэ|гээ нэр. загасны ~, дэгээний, дэгээнд, дэгээнээс, дэгээгээр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡ᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡ᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡ᠊ᠨ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠪᠡ᠊᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠠᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ий /~д /~г /~ээс /~ээр /~тэй /~рүү /~ээ /~үүд
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- дэгээ ес - дэгээ хэлбэртэй есөн нүхтэй даалуу
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Дэгээ хийвэл хонгио нь нэг
- Дэвшүүлж баривал хөмрөг нь нэг
- Дараад авбал ташаа нь нэг
- Тахимд нь суувал хөшөө нь нэг
- Дээл хүйтэнд тустай
- Дэгээ тогоочид тустай