дэгээ

Монголоор

Үгийн дуудлага

[dege:]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡᠡ᠋

(дэгэгэ)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Юмыг өлгөж гогодох хэрэгсэл
2. Бөхийн мэх
3. Заль, мэх, бач, бааш

II нэр.

1. Захчин эхнэрийн хүзүүний чимэг.

Нийлмэл үг

дэгээ төмөр - гогодох төмөр хэрэгсэл

дэгээ цалам - цэцэгт ургамлын юмнаас цаламдан дэгээдэж дүүжигнэх, авирахад зохилдож дүрс хувирсан хажуугийн найлзуур

гадуур дэгээ - зүүн, баруун хөлийг эсрэг бөхийн баруун зүүн хөлийн гадуур лав оруулж дотогш гохдон дэгээдэх

дотуур дэгээ - зүүн, баруун хөлийн нэгийг эсрэг бөхийн хөлийн хоорондуур оруулж аль нэг хөлийг гогодон гадагш дэгээдэх

дэгээтэй хүн - ов мэхтэй хүн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

дэ|гээ нэр. загасны ~, дэгээний, дэгээнд, дэ­гээнээс, дэгээгээр

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡ᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡ᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡ᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠭᠡᠭᠡᠡ᠋ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ

/~ий /~д /~г /~ээс /~ээр /~тэй /~рүү /~ээ /~үүд

Хоршоо үг

• гох дэгээ - өлгөж гогодох махир хэрэгсэл

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

дэгээ ес - дэгээ хэлбэртэй есөн нүхтэй даалуу

Хэвшмэл хэлц

Дэгээ хийвэл хонгио нь нэг

Дэвшүүлж баривал хөмрөг нь нэг

Дараад авбал ташаа нь нэг

Тахимд нь суувал хөшөө нь нэг

Дээл хүйтэнд тустай

Дэгээ тогоочид тустай