дууч(ин)
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]Үндэсний бичиг
[засварлах]Үгийн үндэс
[засварлах]Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Дуулах мэргэжилтэй хүн
- Жиргэн донгодомтгой
- Хөлсөөр хүнийг зугаацуулагч
Холбоо үг
[засварлах]- ардын дуучин - а.ард олондоо нэр хүндтэй дуучин; б.дуучдад олгох төрийн дээд цол, шагнал
- гавьяат дуучин - дуучдад олгох төрийн дээд цол
- гоцлол дуучин - дан хоолойгоор ялгаран дуулах дуучин
- дуучин удамтай - уг удамдаа дуучин хүнтэй
- дууч бялзуу¬хай амьт. - жиргээ бялзуухай
- дууч шувуу амьт. - шаргалдуу хэвлий¬тэй, бор ногоовтор зоотой, ой хөвчөөр амьдар¬даг, сайхан жиргэдэг нүүдлийн шувуу, борлог дууч шувуу, живэрт дууч шувуу, ногоовтор дууч шувуу, умардын дууч шувуу зэрэг зүйлтэй
- дууч цоровдой амьт. - цоровдойн нэгэн зүйл
- дууч эм хуучир. - дуу дуулдаг нэрийн дор биеэ үнэлэн амьдрагч эмэгтэй; янхан