дууч(ин)

Монголоор

Үгийн утга

нэр.

1. Дуулах мэргэжилтэй хүн
2. Жиргэн донгодомтгой
3. Хөлсөөр хүнийг зугаацуулагч

Холбоо үг

ардын дуучин - а.ард олондоо нэр хүндтэй дуучин; б.дуучдад олгох төрийн дээд цол, шагнал

гавьяат дуучин - дуучдад олгох төрийн дээд цол

гоцлол дуучин - дан хоолойгоор ялгаран дуулах дуучин

дуучин удамтай - уг удамдаа дуучин хүнтэй

дууч бялзуу¬хай амьт. - жиргээ бялзуухай

дууч шувуу амьт. - шаргалдуу хэвлий¬тэй, бор ногоовтор зоотой, ой хөвчөөр амьдар¬даг, сайхан жиргэдэг нүүдлийн шувуу, борлог дууч шувуу, живэрт дууч шувуу, ногоовтор дууч шувуу, умардын дууч шувуу зэрэг зүйлтэй

дууч цоровдой амьт. - цоровдойн нэгэн зүйл

дууч эм хуучир. - дуу дуулдаг нэрийн дор биеэ үнэлэн амьдрагч эмэгтэй; янхан

Хоршоо үг

• дууч хуурч - дуу хөгжимд гаргуун авъяастай