дууч
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- []
Үндэсний бичиг[засварлах]
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Дуулах мэргэжилтэй хүн
- Жиргэн донгодомтгой
- Хөлсөөр хүнийг зугаацуулагч
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- ардын дуучин - а.ард олондоо нэр хүндтэй дуучин; б.дуучдад олгох төрийн дээд цол, шагнал
- гавьяат дуучин - дуучдад олгох төрийн дээд цол
- гоцлол дуучин - дан хоолойгоор ялгаран дуулах дуучин
- дуучин удамтай - уг удамдаа дуучин хүнтэй
- дууч бялзуухай амьт. - жиргээ бялзуухай
- дууч шувуу амьт. - шаргалдуу хэвлийтэй, бор ногоовтор зоотой, ой хөвчөөр амьдардаг, сайхан жиргэдэг нүүдлийн шувуу, борлог дууч шувуу, живэрт дууч шувуу, ногоовтор дууч шувуу, умардын дууч шувуу зэрэг зүйлтэй
- дууч цоровдой амьт. - цоровдойн нэгэн зүйл
- дууч эм хуучир. - дуу дуулдаг нэрийн дор биеэ үнэлэн амьдрагч эмэгтэй; янхан
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
дууч нэр. эрх чөлөөний ~, дуучийн, дуучаас, дуулаач
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Дууч хүн довон дээр
- Хуурч хүн хувьгүй