дуучин

Монголоор

Үгийн утга

дууч(ин) нэр.
       1.Дуулах мэргэжилтэй хүн
       2.Жиргэн донгодомтгой
       3.Хөлсөөр хүнийг зугаацуулагч

Холбоо үг

• ардын дуучин (а.ард олондоо нэр хүндтэй дуучин;б.дуучдад олгох төрийн дээд цол, шагнал)
  
• гавьяат дуучин (дуучдад олгох төрийн дээд цол)
  
• гоцлол дуучин (дан хоолойгоор ялгаран дуулах дуучин)
  
• дуучин удамтай (уг удамдаа дуучин хүнтэй)
  
• дууч бялзуухай (жиргээ бялзуухай)
  
• дууч шувуу амьт. (шаргалдуу хэвлийтэй, бор ногоовтор зоотой, ой хөвчөөр амьдардаг, сайхан жиргэдэг нүүдлийн шувуу, борлог дууч шувуу, живэрт дууч шувуу, ногоовтор дууч шувуу, умардын дууч шувуу зэрэг зүйлтэй)
  
• дууч цоровдой амьт. (цоровдойн нэгэн зүйл)

Хоршоо үг

• дууч хуурч (дуу хөгжимд гаргуун авъяастай)

Эсрэг үг

• бүжигчин

Хэвшмэл хэлц

Дууч хүн довон дээр
Хуурч хүн хувьгүй

Дассан зам
Сурсан дуу

Зөв бичих зүй

• дуу|чин нэр. (мэргэжлийн) рок попын нэрт~,дуучны, дуучинд, дуучнаар,о.тоо дуучид(дуучин,дууч,дуулаач гурвын утгын ялгааг анхаар!)

Монгол бичиг

Degocia

Хуучирсан үг

• дууч эм (дуу дуулдаг нэрийн дор биеэ үнэлэн амьдрагч эмэгтэй; янхан).