дуудаач
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- []
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠᡍᠣ᠊ᠳ᠋ᠠᡍᠠᠴ᠊ᠢ
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Орилоо, донгодооч
- II нэр.шашин.
- Эсгий туургатан нийтийн туг, сүлд, онгон шүтээн, шарилын орд гэр мэтийн түүх дурсгалын зүйлийг сахин хадгалж, тайж тахидаг хүмүүс; тэнгэр дуугарч, цахилгаан цахихад их дуугаар хашгирч аянгыг зайлуулан хөөдөг гэж үздэгээс ийн нэрлэжээ.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- дуудаач тахиа - орилоо тахиа
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]