дохиур
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [dȯxꞌu̇:r]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠣ᠊ᢉᠢᡍᠣ᠊᠊ᠷ
- (дохигур)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Хөгжмийн зэмсгийг цохиж дуугаргахад зориулсан нарийн савхан хэлбэртэй хэрэгсэл
- шилж. Нойр нь хүрч, өрийн эрхгүй толгой дохин суугаа хүн.
- II нэр.
- Цэцгийн тоосовч бүхий эрхтэн
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- бөмбөрийн дохиур - бөмбөрийн цохиур
- цэцгийн дохиур - цэцгийн тоос агуулах эрхтэн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
до|хиур нэр. дохиурыг, дохиурт, дохиураар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]