доголон
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [doǧŏloŋ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠣ᠊ᡍᠣ᠊᠊ᠯᠣ᠊ᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (догуланг)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Өрөөсөн хөлийн гэм согогоос болж, түүнийгээ өргөсхийн жигд бус гишгэн хазганан явахын нэр
- Өрөөсөн, ганц, сондгой
- II нэр.
- Гутлын сарьсны өргөн нарийныг хэмжих багаж.
- III тэм.
- Догол
- IV нэр.
- Дөрвөд, захчин, урианхай ястны эхнэр дээлийн энгэр, захын догол.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- доголон мал - хөл нь гэмтсэнээс жигд алхаж чадахгүй болсон мал
- доголон ханчир амьт. - хулс зэгсэнд амьдардаг, бие нь харавтар, хажуугаараа улаан зурвастай нэгэн зүйл ханчир шувуу
- доголон нулимс - нэг хоёрхон дусал нулимс
- доголон нулимстай инээх - нүдэндээ өнчин нулимстай инээх
- доголон им - доголдон ухаж имнэсэн тэмдэг
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
до|го|лон тэм..
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠲ᠋ᠣ᠊ᡍᠣ᠊᠊ᠯᠣ᠊ᠠᢉᠳ᠋ᠠᡍᠣ
ᠲ᠋ᠣ᠊ᡍᠣ᠊᠊ᠯᠣ᠊ᠠᢉᠳ᠋ᠠᡍᠣ᠊ᠠᠠᠠ᠊ᠨ
- /~дуу /~дуухан
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- сохор доголон - харалган болоод хөл муутай байдал, тахир дутуу
- доголон сэглэн - өрөөсөн урд хөл доголсон амьтан гурван хөлөөр дэгэхээс өөр явдалгүй болсон байдал
- сөдөг доголон - хазгар доголон
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Доголон мориноос тоос гарна
- Доод хүнээс үг гарна
- Доголон туулай зүлгийн тойруул
- Доломцог нохой хотны тойруул
- Доголон хүн доголонгийн зовлонг мэднэ
- Доголон мориноос тоос гарна
- Доголон хүн эргэхдээ хурдан
- Долдой худалч
- Доголон хүнд гүйцэгдэх
- Долдой хүн гуйвамтгай
- Доголон мал хоцромтгой
- Долоон хар (муу) хүүгээс
- Доголон өвгөн (нөхөр) дээр
- Доод эрүү
- Доголон шийр
- Доорх хүнд мэдэлгүй
- Доголон моринд жороогүй
- Сайхан алхах гээд
- Доголон алхах