дагалт
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [daǧaltʌ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- (дагалта)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Дагах үйлийн үр дүнг заасан нэр;
- Хүндтэй этгээдийг дагаж хамгаалан асрах хүн, дагуул ард;
- Гол биш зүйл, хавсралт
- Дагаж явах зүйл; дагавар, дайвар юм
- хэл шинж. Хавсрал үүрэгтэй нэгж
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- дагалт бөөр - дайвар засаа
- дагалт тэмдэг - авианы шинж чанарыг тодорхой тэмдэглэхэд зориулсан гол тэмдгээс гаднах туслах тэмдэг
- дагалт бичиг - гол бичигтээ дагалдуулал ба хяналт болгохоор зориулсан бичиг; дагавар бичиг
- дагалт захиа - албан бичиг, бараа зэрэгт дагуулсан тайлбар захиа
- дагалт утга - гол утгыг тодотгох утга
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
да|галт нэр. дагалтын, дагалтад, дагалтаар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]