дааварлах
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- []
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠᡍᠠᡍᠠᠪᠤ᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠠᠠᠠᠣ
Үгийн утга[засварлах]
- I үйл.хуучир.
- Даавар ихдэх өвчин тусах.
- II үйл.
- Шингэн зүйл гадаргууд аажмаар нэвчин гарч ирэх
- Ямар нэг хатуу биетийн гадаргууд ус, чийг мөхлөгөөр тогтох, хөлрөх
- шилж. Сэтгэлд бодол орох, юм санах
- III үйл.
- Хүнд хүчрийг тэсвэрлэн чадах
Утга зохиолын жишээ[засварлах]
- Тос дааварласан цүндгэр ширэн борвитой айраг. Ц.Уламбаяр. Зовлон жаргал;
- Тос дааварласан хүрэн бор царайтай. Б.Бааст. Алтайн хөх дөнөн)
- Түүний хөлс дааварласан бор царай “ижий минь ийм юм дахин надад битгий хэлээрэй” гэсэн тод үгээр гэрэлтэж байлаа. Ч.Лодойдамба. Тунгалаг Тамир.,
- Даарч явахаар дааварлаж яв. Ж.Дашдорж. Монгол цэцэн үгийн далай;
- Чиний хуурамч инээдийн цаана чухам ямар хор дааварлаж байгаа бол доо. П.Хорлоо. Багш.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- тос дааварлах - а.юмны өнгөнд тос ихээр тогтох, тос өнгөц нэвчих; б.хөлс мэлчигнэх
- ус дааварлах - а.газрын гүнээс ус нэвчин гарах; б.савнаас ус нэвчин гарах
- хөлс дааварлах - хөлс бурзайх
- уур дааварлах - уурны усан дусал бөөгнөрөн тунарах
- хор дааварлах - хорт сэтгэл төрөх
- аян замыг дааварлах - аян замыг туулан гарах
- хүйтнийг дааварлах - жавар, салхийг тэсвэрлэх
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
даа|вар|ла/х үйл. дааварлана, дааварлалаа, дааварлаж; дааварлачих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]