гоо

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ǧo:]

Үндэсний бичиг

ᠭᠣ᠊ᠣ᠎ᠠ

(гоу-а)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I тэм.

1. Юмны сэтгэлд зохистой, үзэмжтэй, сайхан байдал

II.

1. гээ гоо хорш. Алдаа оноо.

III.

1. гоо буурцаг урга. (дулаан орны уул жалгын сүүдэрлэг газар шигүү модон дотор ургадаг бут мод), алагчин гоо амьт

Нийлмэл үг

гоо бүсгүй - сайхан бүсгүй

гоо засал - гоо сайхан болгох ажилбар

гоо зүй - урлаг, байгаль, хүний амьдралын гоо сайхан, түүний хөгжил, үүсэл, мөн чанар, зарчим, ерөнхий зүй тогтол тэргүүтнийг судлах гүн ухааны сургаал

гоо зүйн онол - гоо сайхны ерөнхий зүй тогтлыг судлах онол

гоо зүйн таашаал - гоо сайхны сэтгэл ханамж

гоо зүйн хүмүүжил - гоо сайхны таашаал олгох сургаал

гоо зүйч - байгаль, нийгмийн юмс үзэгдлийг, гоё сайхан чанарын үүднээс судалдаг хүн

гоо охин - а.өсвөр насны охидыг авьяас чадвар, авхаалж самбаа, гоо зүйн хүмүүжил зэргээр нь өрсөлдүүлдэг тэмцээн; б.уг тэмцээнд түрүүлэгчид олгодог цол

гоо сайхан - маш сайхан

гоо сайхны салон - үсчин болон нүүр бие арчилгааны газар

ариун гоо - ариун гоё

байгалийн гоо - байгалийн сайхан үзэмж

уран гоо - уран гоё

гоо мод урга. - цэцэрлэг хүлэмжинд тарьдаг бут мод; чимэглэлд хэрэглэнэ

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

гоо тэм.. гуа хоёрын ут­гын ялгааг анхаар!) (үзэмжтэй) ~ үзэсгэлэн хорш.

Хоршоо үг

• гоо үзэсгэлэн - юмны гадаад үзэмжит байдал
• гээ гоо Алдаа оноо.@гоо III. гоо буурцаг урга. - дулаан орны уул жалгын сүүдэрлэг газар шигүү модон дотор ургадаг бут мод

Товчилсон үг

МҮГЗХ Монголын Үсчин, Гоо Засалчдын Холбоо