гоо
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ǧo:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠭᠣ᠊ᠣᠠ
- (гоу-а)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Юмны сэтгэлд зохистой, үзэмжтэй, сайхан байдал
- II.
- гээ гоо хорш. Алдаа оноо.
- III.
- гоо буурцаг урга. (дулаан орны уул жалгын сүүдэрлэг газар шигүү модон дотор ургадаг бут мод), алагчин гоо амьт
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- гоо бүсгүй - сайхан бүсгүй
- гоо засал - гоо сайхан болгох ажилбар
- гоо зүй - урлаг, байгаль, хүний амьдралын гоо сайхан, түүний хөгжил, үүсэл, мөн чанар, зарчим, ерөнхий зүй тогтол тэргүүтнийг судлах гүн ухааны сургаал
- гоо зүйн онол - гоо сайхны ерөнхий зүй тогтлыг судлах онол
- гоо зүйн таашаал - гоо сайхны сэтгэл ханамж
- гоо зүйн хүмүүжил - гоо сайхны таашаал олгох сургаал
- гоо зүйч - байгаль, нийгмийн юмс үзэгдлийг, гоё сайхан чанарын үүднээс судалдаг хүн
- гоо охин - а.өсвөр насны охидыг авьяас чадвар, авхаалж самбаа, гоо зүйн хүмүүжил зэргээр нь өрсөлдүүлдэг тэмцээн; б.уг тэмцээнд түрүүлэгчид олгодог цол
- гоо сайхан - маш сайхан
- гоо сайхны салон - үсчин болон нүүр бие арчилгааны газар
- ариун гоо - ариун гоё
- байгалийн гоо - байгалийн сайхан үзэмж
- уран гоо - уран гоё
- гоо мод урга. - цэцэрлэг хүлэмжинд тарьдаг бут мод; чимэглэлд хэрэглэнэ
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
гоо тэм.. гуа хоёрын утгын ялгааг анхаар!) (үзэмжтэй) ~ үзэсгэлэн хорш.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- гоо үзэсгэлэн - юмны гадаад үзэмжит байдал
- гээ гоо Алдаа оноо.@гоо III. гоо буурцаг урга. - дулаан орны уул жалгын сүүдэрлэг газар шигүү модон дотор ургадаг бут мод
Товчилсон үг[засварлах]
- МҮГЗХ Монголын Үсчин, Гоо Засалчдын Холбоо