галав
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [ǧalaw]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠭᠠ᠊ᠯᠪᠡᠡ᠋
- (галаб)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- гео. Дэлхийн цардас болон, шим ертөнцийн хөгжлийн тодорхой үед хамаарах нэгж хугацаа
- Газар цогцлон тогтсон эрт цагийн амьтан, ургамал бүхий тунамал чулуулгийн нас;
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- бадар галав - өнөө үе, сайн галав
- цэрдийн галав - цэрдийн эрин үе
- галавын галавт - үргэлж мөнх
- юрийн галав - дунд төрмөлийн эриний дунд хэсэгт жаран найман сая жил үргэлжилсэн галав
- галав юүлэх - хамаг юм үгүй болох, орчлон ертөнц төгсөх
- усан галав - ертөнц тогтох буюу сөнөх нь усан галавт тохионо
- тогтох галав - сав шим ертөнц үүсэх
- орших галав - сав шим ертөнц үүсч тогтоод эс барагдах
- хоосрох галав - мөнх тэнгэрийн хүчинд сав шим ертөнц дахин тогтох үе
- эвдрэх галав - сав шим ертөнц үүсч тогтоод гал, ус, хийнээс эвдрэх галав болно
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]га|лав нэр. ~ юүлэх, галавын, галавт, галаваас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Гажуун хүн
- Галав тойрно
- Гал унтартал суухаас биш
- Галав юүлтэл суухгүй
- Галав дээр хүнээс үнэтэй юмгүй
- Гал дээр ширэмнээс бат юмгүй
- Галав хэдий хүчтэй ч
- Ганхсан өвсөө хугалдаггүй
- Нөхөрт тус хийхэд
- Үеэ дуусавч мартахгүй
- Нүхэнд чулуу хаяхад
- Галав юүлэвч хэвтэх
- Нүхэнд чулуу хаяхад
- Галав юүлэвч хэвтэх