гавал
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ǧawal]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠭᠠᠪᠡ᠊ᠯ᠊ᠨ
- (габала)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- биезүй. Хүн, нугалмайтан амьтны толгойн ясны уураг тархи агуулсан хэсэг
- шилж. Толгой сайтай, ухаантай
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- гавлын хөндий - гавал доторх зай
- гавлын яс - толгойн яс
- гавал аяга - хүний гавлын ясаар хийсэн аяга
- гавал эрих - зуун найман хүний толгойн яснаас нэг нэг бөөрөнхий яс авч хийсэн тарни урихад хэрэглэх эрих
- гавал ес - есөн нүхтэй даалуу
- гавал сор шашин. - бүтэн нойтон толгойг муу зайгаар дүүргээд сор болгон хаях нь
- гавал хүүхэд - толгой сайтай, ухаантай хүүхэд; #тех. Машин техникийн эд ангийн таг, хавхаг
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
га|вал нэр. гавлыг, гавалд, гавлаас, гавалтай
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Гавал яс
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Гавал хагаравч малгайдаа
- Гар хугаравч ханцуйдаа
- Гар их хүний зарлага их
- Гавал их хүний малгай их
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Гавал хагаравч малгай дотроо
- Гар хуавч ханцуй дотроо
Тайлбар: а.өөр зуурын хэргийг өөр хоорондоо, дотроо шийдэх хэрэгтэй; б.өөр зуурын шившгийг гадагш дэлгэрүүлж болохгүй