бурангуй
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [buraŋǧui]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠪᠤ᠊ᠷᠣ᠊ᠠᢉᡍᠣ᠊᠊ᠢ
- (бурунггуи
Үгийн утга
[засварлах]- тэм.
- Шударга биш, этгээд зөрүү
- Зэхий, гандуу, муу явдалтай
- шилж. Гүжирмэг, зүтгүү, муйхар
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- бурангуй ёс - шударга биш ёс
- бурангуй этгээд - шударга бус муу явдалт этгээд
- бурангуйгаар эсэргүүцэх - муйхраар эсэргүүцэн зүтгэх
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]бу|ран|гуй тэм..
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Булингартай усанд булга дургүй
- Бурангуй хүнд хүн дургүй
- Бурхан гэгч эс сэжиглэвэл гэмшилгүй
- Бурангуй гэгч эс хэрэглэвэл ялгүй