бурангуй
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [buraŋǧui]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠪᠤ᠊ᠷᠣ᠊ᠠᢉᡍᠣ᠊᠊ᠢ
- (бурунггуи
Үгийн утга[засварлах]
- тэм.
- Шударга биш, этгээд зөрүү
- Зэхий, гандуу, муу явдалтай
- шилж. Гүжирмэг, зүтгүү, муйхар
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- бурангуй ёс - шударга биш ёс
- бурангуй этгээд - шударга бус муу явдалт этгээд
- бурангуйгаар эсэргүүцэх - муйхраар эсэргүүцэн зүтгэх
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
бу|ран|гуй тэм..
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Булингартай усанд булга дургүй
- Бурангуй хүнд хүн дургүй
- Бурхан гэгч эс сэжиглэвэл гэмшилгүй
- Бурангуй гэгч эс хэрэглэвэл ялгүй