бийр

Монголоор

Үгийн гарал

хят. 笔儿 bǐ’er

Үгийн дуудлага

[bi:r]

Үндэсний бичиг

ᠪᠢ᠊ᠷ

(бир)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Үс хялгасыг багцлан ишинд суулгаж, бичиг бичих, зураг зурахад зориулсан хэрэглэл

Нийлмэл үг

бийр нийлэх - бийрэнд бэх уулгаж үзүүрийг нь бичихэд бэлдэж өөгүй болгох

бийрийн тавиур - бийрийг мөлийлгөж тавих тугалга, чулуу зэрэг юмаар хийсэн дөрөв, таван салаатай суурь

бийрээр зурах - бийрээр зураг зурах

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

бийр нэр. бийрэнд, бийр­нээс, о.тоо бийрнүүд

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠪᠢ᠊ᠷ ᠤ‍᠊ᠨ
ᠪᠢ᠊ᠷ ᠲ᠋ᠣ
ᠪᠢ᠊ᠷ ᠊ᠢ
ᠪᠢ᠊ᠷ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠢ᠊ᠷ ᠢᠶᠡᠷ
ᠪᠢ᠊ᠷ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠢ᠊ᠷ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠪᠢ᠊ᠷ ᠢᠶᠡ‍᠊ᠨ
ᠪᠢ᠊ᠷ ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ

/~ийн /~т /~ийг /~ээс /~ээр /~тэй /~рүү /~ээ /~үүд

Хоршоо үг

• бэх/бэх бийр - бичгийн хэрэгсэл
• бийр цаас - бичгийн хэрэгсэл, цаас
• бийр янтай - бичих хэрэгсэл

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

бийрийн сүүл - адууны шингэн сүүл

Хэвшмэл хэлц

Бийр баривал бичээч

Бичиг өрвөл Бээжинд

Бийр барьсан хүн хөл ачина

Бялуу барьсан хүн хөл устана