барилдах
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [bȧrildă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠪᠠᠷᠢᠯᠳᠤᠬᠤ
- (барилду)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Ноцолдон хүч тэнхээгээ сорих
- Ямарваа юм хоорондоо наалдаж зууралдан салгахад бэрх хэцүү болох
- Ураг бололцох
- Бүрэлдэх, бүтэх
- шилж. Холболдох, хэлхэлдэх
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- бөх барилдах - бөх ноцолдож тэнхээгээ сорих
- барилдан наалдах - зууралдан наалдах
- барилдан хөлдөх - наалдан хөлдөх
- барилдан шавааралдах - юмс өөр хоорондоо наалдан шавааралдах
- ураг барилдах - ураг бололцох
- шарх барилдах - шарх аних
- бат журмаар барилдах - бат журмаар холболдох
- сэтгэл зүрхээр барилдах - сэтгэл зүрхээр холболдох
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ба|рил|д/ах үйл. барилдана, барилдлаа, барилдъя, барилдаж; барилдацгаах, барилдчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- барилдахаасаа таахалзах нь - сүр бадруулах, онгирох~Барилдахаасаа таахалзах нь гэгчээр нэг сүржигнээд, айл амьтнаар хэл тараагаад байсан цуурхал л байсан юм байх чинь билээ.
- ↑ бат үгээ барилдах
- ↑ нанчидтай барилдах
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Цэцэн үг[засварлах]
- Барилдахаасаа таахалзах нь
- Үйлдэхээсээ танхилзах нь
Тайлбар: ажлын үр дүн нь бага боловч ааш ямба нь их байдал