баа

Монголоор

Үгийн дуудлага

[]

Үндэсний бичиг

ᠪᠡᠡ᠋
ᠪᠡᡍ‍ᠠ‍ᠭ᠎ᠠ

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. хуучир. Торгууль, хөнгөн шийтгэл
2. Зэм, зэмлэл, ёс журам зөрчсөний шийтгэл

II нэр.

1. Хулс; зуун үет
2. Хулсаар хийсэн зүйл
3. Хулс, бургас зэргээр сүлжиж хийсэн хашаа

III нэр.

1. Мухар таамаг, баримжаа, хий төсөөлөл

IV нэр.

1. Бач, бааш

V нэр.

1. Баараа; саад тотгор, яршиг чирэгдэл.

VI нэр.

1. Идээ бээр, бугласан муу идээр.

Нийлмэл үг

бааны мал - торгуулийн мал

баа хүртэх - зэмлэл хүртэх, зэмлүүлэх

баа мазаалай амьт. - хулсны баавгай

баа шилбүүр - хулсан шилбүүр

баа ташуур - хулсан ташуур

баа замба - хашаа хороо барихад хэрэглэх хулс

хар баагаар - хар таамгаар

баатай хүн - бачтай хүн

баатай этгээд - бааштай этгээд

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Хоршоо үг

• ял баа - шийтгэл, гэсгээл