арчих
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [arʧĭ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠠᠠᠣ
- (арчи)
Үгийн утга
[засварлах]- үйл.
- Алчуур мэтээр юмны хир тоосыг зүлгэн цэвэрлэх
- шилж. Устгах, тонилгох
- Тариаланд хольцон ургасан зэрлэгийн зүйлийг арчуур гэдэг зэвсгээр тасчин арилгах;
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- арчих самбар - бичсэн зүйлийг арчиж арилгаад дахин бичих зориулалттай самбар
- тоос арчих - тоосыг нь арилгах, тоосы нь унагаж цэвэрлэх
- харваж дайраад хамж арчих - бөхийн мэх хийх
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ар|ч/их үйл. арчина, арчжээ, арчъя, арчаарай, арчиж; арчилцах, арчицгаах, арччих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᡍᠣ᠊ᠯ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠠᠠᠳ᠋᠊᠊ᠨ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠬᠠ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠ᠊ᠭᠠ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠣ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᡍᠠᠣ᠊᠊᠊ᠨ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊᠊ᠨ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠠᠠᠰᠠᡍᠠ᠊ᠷ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠴᠣ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠯ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠰᠣ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠮᠠᠠᠠᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠠᠯᠠ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠠᠠᠣ᠊᠊ᠯᠠ᠊ᠷ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠠᢉᡍᠣ᠊ᠳ᠋᠊᠊ᠨ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠠᠠᠰᠠ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠭᠠ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠠ᠊ᠬ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠠᠠᠣ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠮᠠ᠊ᠷ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠠᠠᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠯ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠳ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠢᠠ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠠᠠᠳ᠋ᠣ᠊᠊᠊ᠨ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠬ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᡍᠠ᠊ᠷᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᡍᠠᠰᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᡍᠠᠴ᠊ᠢ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᡍᠣ᠊᠊ᠵᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠡ᠋
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᠯᠠ
ᠡᠠ᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨᠠ
- /~уул /~гд /~лц /~чих /~цгаа /~ж /~аад /~н /~саар /~вч /~вал /~ваас /~магц /~тал /~хлаар /~нгуут /~сан /~аа(гүй) /~даг /~х /~маар /~хуйц /~лгүй /~лтай /~я /~гтун /~г /~аарай /~аасай /~аач /~уузай /~в /~жээ /~лаа /~на
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]- арчсан толь шиг - цэлмэг тунгалаг, цэвэр ариун, хир буртаггүй
- хосыг нь арчих - хонжих, хөрөнгийг нь цөлбөн авах
- арчсан толь шиг - цэлмэг тунгалаг, цэвэр, хир буртаггүй~Өглөөгүүр тэнгэр арчсан толь шиг мэлтийгээд нар хэвээр мандав (Б.Бааст, Гэнэн хонгор цаг).
- ↑ бөгсийг нь арчих
- ↑ газрын хөрснөөс арчих
- ↑ хосыг нь арчих
- ↑ нуухаа арчих
Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Арчих гээд халтартуулна
- Арилгах гээд хагална