анчин
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [aŋʧin]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠠᠠᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ
- (ангчин)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Ан гөрөөс намнадаг хүн
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- сайн анчин - ан гөрөө хийхдээ туршлагатай хүн
- анчны малгай - анд явахдаа хэрэглэдэг цагаан өнгийн даавуу болон арьсаар хийсэн малгай
- анчны урам хөгжим. - буга урамдан дуудах ангийн үйлд хэрэглэх соруул хөгжмийн зэвсэг
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ан|чин нэр. анчны, анчинд, анчнаас, о.тоо анчид, анчдад, анчдадаа, анчдаа, анчдыг
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Анчин хүн бууныхаа алдаа оноог андахгүй
- Адуучин азарганыхаа занг андахгүй
- Анчин бууныхаа занг андахгүй
- Адуучин бэлчээр эрдэг
- Анчин ан эрдэг
- Анчин ан эрнэ
- Агтчин бэлчээр эрнэ
- Анчин мөр хайдаг
- Адуучин сур хайдаг
- Анчин хөвчийн аяар
- Архичин айлын аяар