ангалзуур
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [aŋǧalʣu:r]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠠᠠᢉᡍᠠ᠊ᠯ᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ
- (анггалжагур)
Үгийн утга
[засварлах]- I тэм.
- Ангалзах зантай хүн
- Аальгүй
- шилж. Дэл сул дэмий яриатай
- II нэр.
- Шувууны ангаахайн амны завжинд ургасан шар юм
- шилж. Шувууны зулзага, ангаахай
- III нэр.
- Хонь ноослох том хайч.
- IV урга.
- Мажтан овгийн хээр тал, элсэрхэг, говирхог, хайр чулуутай газар ургадаг, цайвар, ягаавтар цэцэгтэй, навчиндаа өргөстэй, өндрөөшөө гучин см хүрдэг, олон наст өвс, зун, намарт хонь, ямаа, тэмээ иднэ; ялсаан ангалзуур.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- ангалзуур амьтан - байнга ангалзаж явдаг хүн
- ангалзуур хүүхэн - байнга чалчиж явдаг хүүхэн
- ангаахайны ангалзуур - ангаахайн шар завж
- шувууны ангалзуур - шувууны ангаахай
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ан|гал|зуур тэм..
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]