аа

Wiktionary-с

аа (I)[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[a:]

Үндэсний бичиг[засварлах]


(а) ах ~

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

сул.
  1. Дуудах сул үг, өмнөх үгээс нь тусгаар бичнэ (-найз нар аа!)
  2. Дуудсанд хариу өчих аялга (– Содов гуай байна уу? Аа, байна. П.Хорлоо. Багш)

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

найз нар аа! #Дуудсанд хариу аялга. өчих -

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

өмнөх үгээс нь тусгаар бичнэ. Жишээ нь: ах аа, найз нар аа.

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Орчуулга[засварлах]

аа (II)[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[a:]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠡ᠊ᠨ
(аа) ~ тийм

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

аялга.
  1. Зөвшөөрөх, сайшаахад хэрэглэх аялга
  2. Хайрлах, өрөвдөхөд хэрэглэх аялга; аа хөөрхий (ээ, хөөрхий минь
  3. Гаслах, харамсахад хэрэглэх аялга
  4. Гайхах, эргэлзэхэд хэрэглэх аялга
  5. Бусдын үгийг лавлан сонсоход хэрэглэх аялга
  6. Үл тоомсорлоход хэрэглэх аялга
  7. Жигших, зэвүүцэхэд хэрэглэх үг

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

аа тийм - нээрээ, тийм
аа зөв - за зөв, ай даа зөв
аа чааваас - ээ, арай ч дээ чааваас
аа бүү мэд - ээ дээ, юу л бол
аа юу гэнээ - за, тэгээд юу гэнээ
аа тэр яах вэ - за тэр яах вэ
аа лаа лаа - ээ, ямар муухай юм бэ

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

үгийн өмнө нь салангид бичнэ

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Орчуулга[засварлах]

аа (III)[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[a:]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠡ᠊ᠨ
(аа)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

бичиг.
  1. аа хулга (а. Элэн хулан, эзгүй, хүн амьтангүй эл хуль; б. Дэмий, сул, зүгээр, аа хулга газар (элэн хулан, эзгүй газар)

Нийлмэл үг[засварлах]

аа хулга өнжив (зүгээр сул өнжив),
аа хулга суух (дэмий сул суух),
аа хулга бичгийн тамга (бэлгэдлийн чанартай дүрс тэмдэг) - Бэлгэдлийн чанартай тэмдгийг хожим адуу малын тамга болгосныг аа хулга бичгийн тамга хэмээн нэрлэдэг. С.Жамбалдорж. Морин эрдэнэ.

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Орчуулга[засварлах]

аа (IV)[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[a:]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠡ‍ᠠ‍᠊ᠭ᠎᠎ᠠ
(аг-а)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

нэр.
  1. омог, ааг

Нийлмэл үг[засварлах]

аа ихтэй (омог ихтэй, дэндүү омогтой),
аа нь хөдлөх (уур омог нь хөдлөх),
аа ихтийн өө их(ааг омог ихтэй хүн алдаа гаргамтгай байдаг гэсэн санаа).

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Орчуулга[засварлах]