ян
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [jaŋ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠶᠡᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (йанг) = ям
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.шашин.
- Сүмийн хуралд унших тусгай аяс; сурахад бэрх учир тусгайлан зохиосон янгийн зургийг судалдаг; хоолойгоор хөг оруулан уянгалуулан эгшиглэх ая
- II нэр.
- Нян.
- III дай.
- Дашрам, ялдраа, найр тал.
- IV чимээ.
- Төмөр зэрэг хатуу зүйлийн дуугарах дуу чимээ
- V.
- ян даавуу (хөвөнгөөр нэхэж хийсэн маш нимгэн, зөөлөн бөс бараа).
- VI.
- ян сарьдаг (өндөр уул нуруудын нүцгэн оргил)
- VII.
- ян тан (бүх зүйл бэлэн болсон нь), бүгд ян тан (бүх зүйл бэлэн болсон).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- ин ян - арга билиг
- ян ян хийх - а.хүний үргэлж үглэн янших; б.Нохой үргэлж хуцах; в.чихэнд хангинам дуу чимээ
- ян дан - чихэнд хангинах дуу чимээ
- ян ин - ялаа батгана зэрэг амьтны нисэхэд дуугарах дуу чимээ
- ян хан хийх - нимгэн төмөрлөг зүйлийн доргих, цохих зэрэгт дуу чимээ байн байн гарах
- ян орой - уулын эгц орой
- ян хүйтэн - маш хүйтэн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ян шашин.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Ган хийх мөнгөгүй
- Ян хийх чимэггүй (зүүлэггүй)
- Ян байвал чинтэй
- Ямаа байвал ишигтэй
- Ян байвал чинтэй
- Янсар байвал тариатай
- Ян татагч сандарна
- Янжуур татагч ханиана
- Ян үг
- Ямаан сааль