эл
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [el]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠯ
ᠡᠯᠠ
ᠡ᠊ᠯᠣ
- (эл-э) = энэ (эл) ~ дотно
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.#Эв нийлэмж, дотно сайн; #Анд найз, найз нөхөр.
- II.
- эл хул хорш. (эзэнгүй, хүн амьтангүй).
- III урга.
- Халуун оронд ургадаг гааны язгуурын нэгэн зүйл ургамал, үрийг хоол амтлахад хэрэглэнэ.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- эл болох хуучир. - дүрэм хэмжээнээс бүр ангижрах
- эл дайсан - янаг ба өшөөтөн
- эл харш - сайн муу
- эл эсгүй - ураг удамдаа элэгсэг бус ханддаг гэсэн утга
- эл эсгүй хүн - садан төрлөө мэддэггүй, элэгсэг биш, ганцаардмал хүн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Эрхэм сайн явдалд эмнэг шиг зугтана
- Эл муугийн явдалд илжиг шиг жороолно
- Эрхэм сайны зүгт илжиг шиг хашин
- Эл муугийн зүгт эрвээхий шиг хөнгөн
- Эрхэм сайны зүгт элгээ тэвэрсэн хойрго
- Эл муу зүйлд өрөө дэлгэсэн шунаг