хуц
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xuʦă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠣ᠊ᠴ᠊ᠨ
- (хуча)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.амьт.
- Удам, бие бялдар, ашиг шимээр шилмэл, хөнгөлөөгүй эр хонь
- II.
- хуц сар (намрын сүүл сар).
- III үйл.доромж.
- Хүнийг зандран доромжлох хараалын үг
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хуц гүйх - хуц хөөх
- хуц нийлүүлэх - тусгаарлаж байсан хуцыг хээлтүүлгийн үед эх хоньтой нийлүүлэх
- хуц сойх - намар хуцаа нийлүүлэхээс өмнө тарга хүчийг нь тогтоохын тулд сойн уяж цагааруулах
- хуц тавих - эр хургыг хөнгөлөлгүй үлдээх
- чи битгий хуц! - чи битгий дэмий донгос
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хуц амьт.. ~ ухна хорш., хуцны, хуцанд, хуцнаас о.тоо хуцнууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- саваагүй нохой саранд хуцах - хамаагүй зүйлд оролцох, хэрэгт дурлах
- хуцаа ухнаас өгөх - алдаатай наймаа хийх
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хур буудаад
- Хуц онох
- Хуц тойрсон хүн хоньтой болох
- Мод тойрсон хүн морьтой болох
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Цэцэн үг[засварлах]
- Хоёр хуцын толгой нэг тогоонд багтахгүй
Тайлбар: а.хэмжээг нь тохируулах; б.нэг газар олон дарга, удирдагч хэрэггүй