туу
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [tu:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠᠣ
ᠲ᠋ᠠᡍᠣ
ᠲ᠋ᠣ᠊ᠣ
- (туу) банхар ~ (тагу) алаг~
Үгийн утга[засварлах]
- I амьт.
- Хэрээнээс багахан, хүзүү алаг, хавар намар сүрэглэн явдаг нэг зүйл шувуу, алагтуу.
- II нэр.
- Анжис, тэрэг, чарга зэргийн хөллөгөөний урт дээс
- III нэр.
- Жад зэрэг зэвсгийн ишний үзүүрт углах шуумгай төмөр.
- IV.
- туу туу аялга. (нохой зэргийг тухирах аялга), туу гэх нохойгүй, чаа гэх ямаагүй зүйр
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- анжисны туу - анжис хөллөх дээс
- чарганы туу - чарганы хөллөгөөнд хэрэглэх дээс
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Зээ гэхэд морь хурдан
- Зэрэгцээд очиход зээр хурдан
- Туу гэхэд нохой хурдан
- Тулаад очиход туулай хурдан
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Туу гэх нохойгүй
- Чаа гэх ямаагүй
Тайлбар: туйлын ядуу хоосон