тод
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [todŏ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠣ᠊ᠳ᠋ᠣ
ᠲ᠋ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ
- (тоду)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Харах, сонсоход ялгавар сайтай, тодорхой, илэрхий
- Гэрэл сайтай хурц
- Бичиг, зураг мэтийн гаргац сайтай, үзтэл илэрхий
- шилж. Санаанд илхэн
- II нэр.
- Хусны үйс.
- III нэр.
- Тодваа.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- тод сонсогдох - юмны дуу чимээ сайн сонсогдох
- тодоос тод - харах, сонсох, ойлгоход маш сайн ялгавартай
- тод хэлэх - ярьж буй зүйлээ ойлгомжтой бөгөөд тодорхой, сонсоход ялгавар сайтай хэлэх
- тод шар өнгө - хурц шар өнгө
- тод бичих - гаргац сайтай бөгөөд харахад ялгавар сайтай бичих
- тод зурах - тодорхой зурах
- тод монгол бичиг хэл шинж. - Монгол бичигт үндэслэж, авиа бүрд бие даасан үсэг оноож тухайн үеийн ярианы хэлэнд бичгийн хэлээ ойртуулах зорилгоор Ойрадын Зая бандидын 1648 онд зохиосон бичиг
- хүүхэд ахуй цагаа тод санах - хүүхэд байсан цагаа маш сайн санах
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
тод тэм.. ~ томруун хорш.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- тод томруун - а.харагдахад ялгавар сайтай; б.ойлгомжтой, тодорхой
- ил тод - далд биш, нүдэн дээр нь
- тов тод - а.үзэх, сонсоход ялгавар сайтай; б.ойлгомжтой, санаанд ил
Товчилсон үг[засварлах]
- ОҮИТБС Олборлох Үйлдвэрлэлийн Ил Тод Байдлын Санаачилга
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Томоотой хүн
- Тод мэддэг
- Бодолтой хүн
- Бодсоор хэлдэг
- Тэнхим дээр түмэн хэрэг овоорохоос айхгүй
- Тод сэтгэгч нэг ноён байхаас айна