зүг
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʣьg]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵᠦᠭ
- (зүг)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Орчлонгийн аливаа чиг; сарны зурхайн ёсны арван дөрвөн зүг, гурван зуун жаран зүг гэх мэтээр хуваах ёс бас бий
- II дай.
- Зүгээр, энгийн, дэмий
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- арван зүг - хойд, урд, баруун, зүүн зүг, түүний завсрын дөрвөн зовхис, дээш доош
- дорно зүг - нар мандах чиг
- дөрвөн зүг - зүүн, баруун, хойд, урд дөрвөн чиг
- зүг зүг - зүг бүгд, зүг бүрт
- зүг гаргах зурхай. - а.цагаан сарын шинийн нэгний өглөө хүн бүхэн өлзийтэй сайн зүгтээ чиглэн мөр гаргах зан үйлийг гүйцэтгэх; б.аян замд гарахын өмнө өлзий дэмбэрэл, сайн сайхныг бодож сайн зүг рүү чиг гаргах зан үйлийг гүйцэтгэх; в.зүг чигийг баримжаалан тодорхойлох
- зүг орох - а.эмхэрч цэгцрэх, журамтай болох; б.ажлын дөртэй болох; в.томоотой болох, ухаан суух; г.морь малын амаа мэддэг болох
- зүгийн муу зүүн хойно шашин. - бөө мөргөл, шашны муу бэлгэдэл таарсан зүг
- зүгээ алдах - а.төөрөх; б.шилж. дүрсгүйтэх, сахилгагүйтэх, ёс алдах; в.замаа алдах
- насан зүг болох - а.ихэд өтөлж хөгшрөх; б.үхэх, нас нөгчих
- зүг чиггүй их мал сүрэг - тоолохын аргагүй их мал сүрэг
- зүг ирэх - тодорхой зорилго, шалтгаангүй энгийн байдлаар ирэх
- зүг явах - ямар нэг хэргийн учирт бус дэмий явах
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
зүг нэр. дөрвөн ~, зүгийн, зүгт, зүгээс, зүгээр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- зүг зөв - хэтийн зорилго, төлөвлөгөө, бодлого
- зүг чиг - ерөнхий болон тодорхой чиг чиглэл
- зүг чиггүй - а.эмх замбараагүй; зүг чиггүй ярих - эх адаггүй юм ярих
- учир зүг - хэрэг явдлын шалтгаан, нөхцөл байдал
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Зүг зүгтээ
- Зөгий нүхэндээ