жав
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- []
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵᠠᠪ
Үгийн утга[засварлах]
- I сул.
- Жагаар эхэлсэн тэмдэг нэрэнд хүч нэмэгдүүлэх үг
- II нэр.
- Аврал, аврах, гэтэлгэх, ангижруулах гэсэн утгатай төвд үг
- III.
- жав хийх (нарийхан дорой дуугаар хуцах)
- шилж. Эмэгтэй хүний олон дахин хэлэх, үглэх, янших –Битгий жав жав гээд бай
- IV урга.
- Урт нь хоёр чий, далайн хөвөөгөөр ургадаг, хатуу навчтай таван салаа бүхий жижиг цэцэгтэй, гүйлстэй адил үндэстэй ургамал; эмнэлэгт хэрэглэнэ.
- V урга.
- Цөл, хээрт ургадаг, цагаан баг цэцэгтэй, хавиргалаг болоод мөчирлөг иштэй, навч хошоод өдлөг, өргөн зуувгар жимстэй олон наст өвс.
- VI нэр.
- Ханын толгой мөргүүлж барьсан оромж; хавчаахай.
- VII аялга.
- Нохой, муур зэрэг тэжээвэр амьтныг үлдэн хөөх үг.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- жав жаахан - маш бага
- жав жав хийх - шалихгүй дуугаар тасралтгүй хуцах
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]