догол
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [doǧol]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠯ
- (догул)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Тэгш хэмээр биш; өнцөг, булан мухар, тохойрсон газар
- шилж. Болчимгүй, хайш яайш
- II нэр.мал эмнэл.
- Хонь, ямаа зэрэг малын хөл шалбарч, халдвар авч өвдөх өвчин
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- догол гаргах - а.модонд догол гаргах; б.шинэ мөрнөөс бичих
- догол гудамж - а.эгнээнээс сондгой богино гудамж; б.булан гарган эргэсэн гудамж
- догол харуул - модонд догол гаргах харуул
- догол им - малын чихний үзүүрийн голоос болон ар өврийн аль нэг хэсгийг доголдож авсан им
- догол мөр - нэг юмуу, хэдэн өгүүлбэрээр харьцангуй бүрэн утга санаа илэрхийлсэн, бичиг зохиолын доторх нэг шинэ мөрнөөс нөгөө шинэ мөр хүртэлх хэсэг
- догол энгэр - дээлийн дотоод энгэр
- догол үг - нэг талыг барьсан үг яриа
- догол гарах - малын хөл доглох өвчин дэлгэрэх
- догол өвчин - бог малын туурай гэмтэх өвчин
- доголтой мал - хөл шалбарах халдвар туссан мал
- хонины догол - хонины туурай, бэгэлцэг шархлан гэмтэх нэг зүйл эмгэг
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]