галав
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ǧalaw]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠭᠠ᠊ᠯᠪᠡᠡ᠋
- (галаб)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- гео. Дэлхийн цардас болон, шим ертөнцийн хөгжлийн тодорхой үед хамаарах нэгж хугацаа
- Газар цогцлон тогтсон эрт цагийн амьтан, ургамал бүхий тунамал чулуулгийн нас;
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- бадар галав - өнөө үе, сайн галав
- цэрдийн галав - цэрдийн эрин үе
- галавын галавт - үргэлж мөнх
- юрийн галав - дунд төрмөлийн эриний дунд хэсэгт жаран найман сая жил үргэлжилсэн галав
- галав юүлэх - хамаг юм үгүй болох, орчлон ертөнц төгсөх
- усан галав - ертөнц тогтох буюу сөнөх нь усан галавт тохионо
- тогтох галав - сав шим ертөнц үүсэх
- орших галав - сав шим ертөнц үүсч тогтоод эс барагдах
- хоосрох галав - мөнх тэнгэрийн хүчинд сав шим ертөнц дахин тогтох үе
- эвдрэх галав - сав шим ертөнц үүсч тогтоод гал, ус, хийнээс эвдрэх галав болно
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
га|лав нэр. ~ юүлэх, галавын, галавт, галаваас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Гажуун хүн
- Галав тойрно
- Гал унтартал суухаас биш
- Галав юүлтэл суухгүй
- Галав дээр хүнээс үнэтэй юмгүй
- Гал дээр ширэмнээс бат юмгүй
- Галав хэдий хүчтэй ч
- Ганхсан өвсөө хугалдаггүй
- Нөхөрт тус хийхэд
- Үеэ дуусавч мартахгүй
- Нүхэнд чулуу хаяхад
- Галав юүлэвч хэвтэх
- Нүхэнд чулуу хаяхад
- Галав юүлэвч хэвтэх