очир
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [oʧir]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠸᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ
- (вчир)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- шашин. Хоёр тал нь тав юмуу есөн шовгор үзүүртэй, дундуураа нарийн, нэг зүйл хөгжмийн зэмсэг; лам нар ном уншихдаа хонхтой зэрэгцүүлэн хэрэглэдэг, буддын шашинтны бат бэхийн бэлгэ тэмдэг
- Бат бэхийн бэлгэ тэмдэг
- шилж. Очирын орой шиг дүрс хэлбэртэй хээ угалз.
- II нэр.хуучир.
- Жинс, алтыг товч, цэцэг үйлдэн түшмэлийн зэргийг үзэн улаан хөх эрдэнийн чулуу, цагаан усан болрыг бөлзөглөж ёст малгай, бүрхний тагт хадахыг нь очир гэнэ
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- очир тамга - адил талт хоёр жишүү дөрвөлжний дунд бяцхан дугуй гархи бүхий малын тамга
- элдэв очир - давхар зөрүүлгэтэй очир, дэлбээгээ хумьсан лянхуа мэт агаад дөрвөн дэлбээ нь дөрвөн тив, дөрвөн зүгийн бэлгэдэл
- очир алмаас эрдэнэ. - маш хатуу нэг зүйл эрдэнийн чулуу, өнгө янз бүр, гоёл чимэглэл, чулуулаг өрөмдөхөд хэрэглэнэ)
- малгайн очир - малгайн жинс
- очрын тосгуур - хас, мана зэргээр үйлдсэн жинс тогтоох суурь
- очир залаа - малгайн оройн чимэг
- эрдэнийн очир одон - Богд хаант улсын анхны одон
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]о|чир нэр. ~ эрдэнэ II.(жинс) малгайн ~, очрыг, очирт, очроор, очиртой
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]- очир гүйлгэх - алдсан гээсэн зүйлийг мэргэлэх шашны зан үйл