очир

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[oʧir]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠸᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ


(вчир)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

I нэр.
  1. шашин. Хоёр тал нь тав юмуу есөн шовгор үзүүртэй, дундуураа нарийн, нэг зүйл хөгжмийн зэмсэг; лам нар ном уншихдаа хонхтой зэрэгцүүлэн хэрэглэдэг, буддын шашинтны бат бэхийн бэлгэ тэмдэг
  2. Бат бэхийн бэлгэ тэмдэг
  3. шилж. Очирын орой шиг дүрс хэлбэртэй хээ угалз.
II нэр.хуучир.
  1. Жинс, алтыг товч, цэцэг үйлдэн түшмэлийн зэргийг үзэн улаан хөх эрдэнийн чулуу, цагаан усан болрыг бөлзөглөж ёст малгай, бүрхний тагт хадахыг нь очир гэнэ

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

очир тамга - адил талт хоёр жишүү дөрвөлжний дунд бяцхан дугуй гархи бүхий малын тамга
элдэв очир - давхар зөрүүлгэтэй очир, дэлбээгээ хумьсан лянхуа мэт агаад дөрвөн дэлбээ нь дөрвөн тив, дөрвөн зүгийн бэлгэдэл
очир алмаас эрдэнэ. - маш хатуу нэг зүйл эрдэнийн чулуу, өнгө янз бүр, гоёл чимэглэл, чулуулаг өрөмдөхөд хэрэглэнэ)
малгайн очир - малгайн жинс
очрын тосгуур - хас, мана зэргээр үйлдсэн жинс тогтоох суурь
очир залаа - малгайн оройн чимэг
эрдэнийн очир одон - Богд хаант улсын анхны одон

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

о|чир нэр. ~ эрдэнэ II.(жинс) малгайн ~, очрыг, очирт, очроор, очиртой

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

очир гүйлгэх - алдсан гээсэн зүйлийг мэргэлэх шашны зан үйл

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]