жин
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
斤jīn
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʤiŋ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵᠢᠩ
- (жинг)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Цувимал өргөст төмөр утас.
- II нэр.
- Үсний тонгорог.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
жин нэр. бохир ~ (жинлүүр) ~ хэмжүүр хорш.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- жин тавих - бусдыг битүүгээр хөнөөх, хохироох~Нүд хуурах, жин тавих чинь тэр хуу ёдрийн яс маханд нь шингэсэн зан байгаа юм.
- жин тан болох - бүх юм бэлэн зэлэн цэгцтэй болох~Хилчдийн хэрэгсэл ч тоймтой, бас эзэд нь нямбай. Тэд өчүүхэн ч мунгиналгүй бүх юм аль хэдийн зэхээж гүйцээд жин тан хийсэн байлаа (Д.Сэнгээ, Хилчин).
- ↑ бөгсөн дээр жин тавих
- ↑ давсан жинд явах
- ↑ олны олон таван жин