Өвөрмөц хэллэг

Wiktionary-с
   Тодорхойлолт uruulchimchixnex

Үг тус бүр нь үгийн сангийн утгаа алдаж, салгаж болохгүйгээр нэгдэн нэгэн бүхэл өвөрмөц санааг илэрхийлэн хэвшиж, тогтмол хэлэгдэх болсон хоёр болон хэд хэдэн үгийг өвөрмөц хэллэг гэдэг.Хэлц үгийн нарийсан хөгжсөн дээд хэлбэр юм.[1] Хэлцийн дотор багтсан үгийг утгазүйн хувьд салгаж болохгүй нийлж нэгдмэл нэгэн утга илтгэх хэлцийн үг тус бүрийн бодот утга алдагдсан байвал өвөрмөц хэлц буюу[идиом] болно ᠋᠋᠋᠋᠋᠋᠃Орчин цагийн монгол хэл 2008᠃ Гагцхүү тухайн үндэстний хэлэн дэх бүрэлдүүлсэн үгийн утга алдагдаад нэгэн нэгдмэл утга гаргах болсон тогтвортой нийлэмж үг юм. Утгын хувьд бүрдүүлж байгаа үг тус бүрийн нь цөм утга алдарч нийлэн нэгдэж нэгэн ухагдахуун утга санаа илэрхийлсэн тухайн ард түмний сэтгэхүй сэтгэлгээ нэвт шингэсэн аж ахуй бодот амьдрал хэв ёс зан заншил шашин шүтлэг үзэл бодол гэх зэргийг гүн тусгасан тогтвортой нийлэмж үг юм. Бат᠎-ирээдүй.Ж᠋᠋᠋᠋᠋᠋᠃Монгол хэлний хэлц үг найруулгын утга хэрэглээ ᠋᠃

    Жишээлбэл

хөл алдах,ганзага нийлэх,хазаар дарах, түнжин хагарах, нуруугаа үүрэх

     Жишээлбэл 

[Долоон голтой] [долоон булчирхайгаа тоочих] [хөл алдах] [хөх инээд] гэх мэт Өвөрмөц хэлцийг харь хэлэнд тэр хэвээр нь үгчлэн орчуулахад төвөгтэй ийм хэлцийг голчлон утгачилан орчуулдаг. Нэг хэсэг хэлцийн бүрэлдэхүүнд орсон үг ийг утгын талаар задлан үзэж болох боловч түүний утга бүхэлдээ шилжсэн бөгөөд өөр юм үзэгдэлтэй зүйрлэн илэрхийлсэн байдаг.   Жишээлбэл [[хүний гараар могой бариулах]᠂[Алтан гартай]][маргаашийн өөхнөөс өнөөдрийн уушги] [бушуу туулай борвиндоо баастай]

  1. Сүхбаатар.Ц, Монгол хэлний найруулга зүй, Уб.,2002 он