хэрэглэн
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
Үндэсний бичиг[засварлах]
Үгийн үндэс[засварлах]
Үгийн утга[засварлах]
- мансуурсан байдал), *согтуу толгой (архичин хүн), согтуу хүн сохор ухаантай зүйр.
- (хүнийг согтуу гэж басаж болохгүй), согтуу хүн бодсоноо, сохор хүн сонссоноо цэцэн. (хүн согтохоороо үнэнээ ярьдаг), согтуу хүнд архи бүү үзүүл, сохор үхэрт худаг бүү таниул зүйр
Холбоо үг[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Ойролцоо үг[засварлах]
Эсрэг үг[засварлах]
Этгээд үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- согтуу толгой - архичин хүн
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Согтуу хүн сохор ухаантай
Тайлбар: хүнийг согтуу гэж басаж болохгүй
- Согтуу хүнд архи бүү үзүүл
- Сохор үхэрт худаг бүү таниул
Тайлбар: хүний муу давардаг
Цэцэн үг[засварлах]
- Согтуу хүн бодсоноо
- Сохор хүн сонссоноо
Тайлбар: хүн согтохоороо үнэнээ ярьдаг