мана(н)

Монголоор

Үгийн утга

мана(н) III нэрэрдэс. Цахирын төрөлд багтах хагас үнэт чулуу, далд талс¬жилттай, сүүн цайвар, цэхэрдүү, хөх саарал өнгөтэй, судаллаг, толболог хээ¬тэй, хатуулаг нь зургаа арваны таваас долоон хувь, монголын аварга манан гартаам арван дөрвөн килограмм: манан шигтгээ (цахирын төрөлд багтах хагас үнэт чулуун шигтгээ), манан хөөрөг (цахирын төрөлд багтах хагас үнэт чулуугаар хийсэн хөөрөг), халтар мана (халтар өнгөтэй цахирын төрлийн хагас үнэт чулуу), хаш мана хорш. (хагас үнэт чулуунууд).

'

'

'

'

'

'

Холбоо үг

• манан шигтгээ - цахирын төрөлд багтах хагас үнэт чулуун шигтгээ
• манан хөөрөг - цахирын төрөлд багтах хагас үнэт чулуугаар хийсэн хөөрөг
• халтар мана - халтар өнгөтэй цахирын төрлийн хагас үнэт чулуу
• хаш мана хорш. - хагас үнэт чулуунууд.

Зөв бичих зүй

• м.к.б
• м.б