ер(эн)
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
Үндэсний бичиг[засварлах]
Үгийн үндэс[засварлах]
Үгийн утга[засварлах]
- I тоо.
- Есөн арав; ная дээр арвыг нэмсэн нь
Холбоо үг[засварлах]
- ер хүртэл тоолох - тоолсоор ер болоход зогсох
- ерэн адуу - наян есийн дараах тооны адуу
- ерэн есөн тэнгэр бөө. - бөөгийн шашны тэнгэр; зүүн зүгийн буюу муу зүгийн дөчин дөрөв, баруун зүгийн буюу сайн зүгийн тавин таван тэнгэр
- ерэн тав - ер дээр тавыг нэмсэн тоо
- их цагаан морь ерэн давхар тохомтой оньс. - хус мод