дун

Үгийн дуудлага

[duŋ]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋ᠣ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋

ху

(дунг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Зөөлөн биетэн амьтны бие хамгаалах хатуу бүрхүүл гэр;
2. Мөнхүү бүрхүүлийг засаж хийсэн үлээдэг хөгжмийн зэмсэг; лавай
3. Дун дотор орших нялцгай биетэн
4. шилж. Дун маягийн хэлбэртэй

II сул.

1. Хүч нэмэгдүүлэх үг

ху нэр.түүх.

1. Манжуурын баруун өмнөд талаар нүүдэллэн амьдарч байсан монгол угсааны аймаг.

Нийлмэл үг

дун бүрээ хөгжим. - дунгаар хийсэн хөгжмийн зэмсэг

дун хорхой амьт. - дун хэлбэрийн хуягтай усны жижиг хорхой

дун гоймон - дун шиг хэлбэртэй хөндий гоймон

дун ногоо - эрчилсэн эргүүлэгтэй, жижиг дун хэлбэрийн хүнсний ногоо

дун тамга - мал тамгалах дунгийн дүрс бүхий тамга

дун хар арз - тунгалаг хар арз

дун цагаан цас - цав цагаан цас

дун ногоон ой - тунарсан ногоон ой

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

дун I.нэр. дунгийн, дунд

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Дун хэдий цагаан боловч дотор нь хар

Үнэг хэдий улаан боловч чих нь хар

Дун цагаан боловч хиртэх нь хурдан

Дэндүү янаг боловч салах нь хурдан

Цай мах наашаа

Цан хэнгэрэг цаашаа

Дунд байр наашаа

Дун бүрээ цаашаа