ваарч(ин)
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [wa:rlă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- (вагарла)
Үгийн үндэс[засварлах]
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Вааран эдлэл хийхэд мэргэжсэн хүн
Холбоо үг[засварлах]
- ваарчин хүн - вааран эдлэл хийдэг хүн