Амлах

амлах I үйл. 1 Аманд хүргэх; 2 Ам гар­гах, амгүй юманд ам бүхий болгох; 3 шилж. Ярих: муу амлах (бэлгэ дэмбэ¬рэлгүй юм ярих). амлах II үйл. 1 Цохлон зааж авах, хэл­сэндээ хүрнэ гэж биедээ үүрэг хүлээх: буян амлаж, бурхан бүтээх цэцэн. (ихэд бэлэн үг хэлж, алив үйлийг биедээ хүлээн авах); 2 Илүү цолтой бөх, өөрийн барилдах хүнээ нэрлэн сонгох: бөх амлах (цолоор илүү бөх нь барилдах бөхөө сонгож ав ах); 3 Ам зөвшөөх, ам өгөх, тангараглах. амлах III үйл. Хөхтөн амьтны үр зулзага эхээ анх хөхөж эхлэх: хурга амлах (хурга эхээ анх хөхөж эхлэх), хүүхэд амлах (хүүхэд хөхөө анх хөхөж эхлэх), эхийн сүүгээр амлах (эхийнх нь сүүг анх хөхүүлэх). амлах IV үйл. Бө сийг энгийн хэмжээгээр нь дөрвөлжлөх: торго амлах (торго дөрвөлжлөх), хоргой амлах (хоргой дөрвөлжлөх). амлах V үйл. Амсарлах, амсартай болгох, амсар хийх: аяга амлах (аяганы амсарт чимэг хийх, мөнгөлөх), торх амлах (торхонд амсар хийх, цагариг хийж бэхлэх ). амлах VI үйл. Уулын амаар зорчих, уулын ам даган өгсөх

Үгийн гарал

"Ам хэмээх үйл язгуураас гаралтай"

=

а. бардамнан амлах, чадна дийлнэ гэж батлах, андгайлах:  Эзэн тэнгэртээ ам гарав гэж бас жанчи­хаас нь айж, юу ч дуугарсангүй (Д.Цэвэгмид, Хоньчин Найдан) . б. бусдыг басах, ам алдах:  Дэмий битгий ярь. Чадлаа мэдэхгүй байж, бүхэл хошуунд яах гэж ам гарсан юм бэ (Ч.Лодойдамба, Тунгалаг тамир) .

Хэвшмэл хэлц

Амнаас гарсан үгийг Агтаар хөөж гүйцэхгүй

Дуудлага

[ amlă h]