өвчүү
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [цfʧь:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠬᠥᠣ
- (эбчигүү)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.биезүй.
- Хүн, амьтны цээжний өвөр этгээдэд байх хавирганы бөгсний мөгөөрсөөр залгалдсан уртавтар хавтгай яс
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- өвчүүний бүдэрхий - өвчүүний толгой
- өвчүүний ойс - өвчүүний доод хэсгийн дундах яс
- өвчүүний хуруу - өвчүүний хоёр хажуугийн хавиргатай залгалдсан богинохон мөгөөрслөг яс),
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
өв|чүү нэр. өвчүүний, өвчүүнд, өвчүүнээс
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- өвчүү гэгээн/нимгэн - ухаан сэргэлэн хурц, авхаалжтай байдал~Миний хүү чинь нүдэндээ цогтой, нүүрэндээ галтай, өвчүү гэгээн, өр зөөлөн хүү юм ш дээ.
- өвчүү дэлдэх - туйлаар хилэгнэн уурлах~Хамар Лодонгийн мацарган хамар нь зэс улаан болтлоо цэндийгээд
- өвчүүний цаагуур юм шидэх - юм идэх~Хөгшин нь өвчүүнийхээ цаагуур жаахан юм шидчихээд гүйцээд очно.
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Өвчүү морь эмээллэх зуур болдог
- Энгэр дүүрэн нулимстай
- Өвчүү дүүрэн заналтай