өвчүү
Харагдац
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [цfʧь:]
Үндэсний бичиг
[засварлах]
- ᠡᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠬᠥᠣ
- (эбчигүү)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.биезүй.
- Хүн, амьтны цээжний өвөр этгээдэд байх хавирганы бөгсний мөгөөрсөөр залгалдсан уртавтар хавтгай яс
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- өвчүүний бүдэрхий - өвчүүний толгой
- өвчүүний ойс - өвчүүний доод хэсгийн дундах яс
- өвчүүний хуруу - өвчүүний хоёр хажуугийн хавиргатай залгалдсан богинохон мөгөөрслөг яс),
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]өв|чүү нэр. өвчүүний, өвчүүнд, өвчүүнээс
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]- өвчүү гэгээн/нимгэн - ухаан сэргэлэн хурц, авхаалжтай байдал~Миний хүү чинь нүдэндээ цогтой, нүүрэндээ галтай, өвчүү гэгээн, өр зөөлөн хүү юм ш дээ.
- өвчүү дэлдэх - туйлаар хилэгнэн уурлах~Хамар Лодонгийн мацарган хамар нь зэс улаан болтлоо цэндийгээд
- өвчүүний цаагуур юм шидэх - юм идэх~Хөгшин нь өвчүүнийхээ цаагуур жаахан юм шидчихээд гүйцээд очно.
Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Өвчүү морь эмээллэх зуур болдог
- Энгэр дүүрэн нулимстай
- Өвчүү дүүрэн заналтай