эзгүй

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[eʣĕgьi]

Үндэсний бичиг[засварлах]

(эжэгүи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

тэм.
  1. Хүн амьтангүй зэлүүд, эзэн байхгүй, эзэмших хүнгүй
  2. Түр зуур хүнгүй байгаа үе

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

эзгүй газар - хүн амьтан амьдардаггүй нутаг, харж хамгаалах хүнгүй бэлчээр нутаг
эзгүй гэр - а.хүнгүй гэр; б.гэрийн эзэн нь байхгүй болсон айл
эзгүй хойгуур - хүн байхгүй үеэр

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

эз|гүй тэм.. ~ газар (хүнгүй байх) ~ хойгуур

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Залуу хүний үхэл
Эзгүй хээрийн талд
Эзгүй газар бомбо галзуурна
Эзгүй газар өнчин
Эвгүй газар доён
Эзгүй гэр
Эргүй эхнэр
Эр хүний жаргал
Эзгүй хээр
Эрихгүй лам гар мухар
Эзгүй гэр хээр өнчин

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]